Sjouwt u stenen of bouwt u kathedralen?
Waarom zijn AutoCAD-bestanden en documenten twee verschillende werelden? Waarom horen BIM-modellen en e-mails niet bij elkaar? Waarom niet? Omdat ze wel bij elkaar horen!
Een project is meer dan de tekeningen; een project is meer dan een Document Management Systeem ofwel DMS. Wat is een project dan wel? Van Dale omschrijft een project als een ‘vooraf omschreven, gezamenlijk te verrichten werkzaamheden, leidend tot een eindproduct’. Hierdoor vallen de werkzaamheden, gegevens, afspraken, tekeningen, modellen, teamleden en contracten allemaal onder het project. Dit heeft echter tot gevolg dat goed tekeningenbeheer van wezenlijk belang is. Nog beter: CAD-integratie, BIM-integratie en Systeemintegratie.
Veel oplossingen zijn goed in hun eigen deel van het proces: met e-mailpakketten kunt u heel goed e-mails versturen en ontvangen, met modelleersoftware kunt u heel goed 3D-modellen maken, met planningssoftware kunt u heel goed plannen, enzovoort. Maar eerlijk is eerlijk: dit zijn slechts deelprocessen. De vraag is: wie (of wat) bewaart het overzicht? Hoe zorgt u ervoor dat alle processen en deelprocessen op elkaar aansluiten? Systemen als LEAN, Semco Stijl en Agile, Scrum, Kanban: uiteindelijk zijn zij allemaal aan elkaar gerelateerd.
Het systeemdenken biedt een helikopterview voor de gegevens. Met de mogelijkheid in te kunnen zoomen op de data. Maar zonder dat ons hoofd overloopt.Bron: https://realtimeboard.com
Volgens The Institute for Systemic Leadership is een van de basisprincipes van het systeemdenken als volgt te definiëren:
Systems thinking is a management discipline that concerns an understanding of a system by examining the linkages and interactions between the components that comprise the entirety of that defined system.
Ook in de BIM-wereld wordt van ons verwacht dat we nadenken over de impact van ons werk ten opzicht van het grotere geheel.
Een mooie gelijkenis (uit het boek van Simon Sinek, Begin met het waarom) is deze:
Stel, er zijn twee steenhouwers aan het werk. Je vraagt aan de eerste steenhouwer, ’Hou je van je werk?’ Hij kijkt je aan en antwoordt: ’Ik ben al zo lang ik me kan herinneren met deze muur bezig. Het werk is monotoon. Ik werk de hele dag in de gloeiend hete zon. De stenen zijn zwaar en het is vreselijk belastend voor mijn rug om ze dag in dag uit te sjouwen. Ik weet niet eens of ik de voltooiing van dit project nog meemaak. Maar het is een baan. Ik kan er mijn rekeningen mee betalen.’ Je bedankt hem voor zijn antwoord en loopt verder.
Een meter of tien verderop staat de tweede steenhouwer. Hem stel je dezelfde vraag. ’Hou je van je werk?’ Hij kijkt je aan en antwoordt: ’Ik ben dol op mijn werk. Ik ben een kathedraal aan het bouwen. Ik werk weliswaar al zo lang ik me kan heugen aan deze muur, en ja, soms is het werk eentonig. Ik werk de hele dag in de gloeiend hete zon. De stenen zijn zwaar en het is vreselijk belastend voor mijn rug om ze dag in dag uit te sjouwen. Ik weet niet eens of ik de voltooiing van dit project nog meemaak. Maar ik ben een kathedraal aan het bouwen.’
Mijn oproep voor u is dan ook: stijg boven uw eigen deelproces uit en probeer het geheel te zien. Denk na over de impact van uw werk. Samen kunnen we kathedralen bouwen.
Groet,
Team Druchtman